بیا مرا ببر به من

روزهاي عجيبيه، هزار تا کار و برنامه داري ولي ترجيح ميدي تو رخوت اين روزها غرق بشي و همه رو حواله بدي به سال آينده!!.هيچکي سرجاش نيست ... همه مشغول بدو بدو آخر سالند و اگه بشه، تموم کردن کارهاي نيمه تمام.حتي تقويم محبوبم که آرميده کنار کامپيوتر و گذشت هر هفته رو با يک جمله طنز بهم خبر ميده، آخرين برگ از گذشت اين سال رو با اين جمله تموم کرده که "آخر ساله... ديگه عرضي نيست" . انگار تقويم هم بي تحمل و کم صبر شده.کلي حرف تو کله ام و کلي سوژه براي نوشتن، ولي انگار دستهام با يک ريسمان نامرئي بهم بسته شده و هيچ جمله منسجمي به ذهنم نمي رسه که تايپ کنم.سال 86 برخلاف 85 که ثانيه شماري مي کردم براي تموم شدنش، سال خيلي خوبي بود پر از هيجان و اتفاقات تا بحال تجربه نشده، همه چيز زيبا و دوست داشتني بود ....نوروز يك قرار داد است و بهار يك واقعيت؛ و اين قشنگ‌ترين قرار دادي است كه با واقعيت گره خورده‌است پس آن‌را گرامي مي‌داريم و غنيمت. بهاري و ماندگار باشيد