یادهای بچه گی برای من مثل عکسهای رنگی کوچکی هستند که با گذشت روزها رنگشان به زردی میزند. هر یادی یک عکس است که همیشه در خاطر من می ماند جان دارد و زنده است! سی ساله می شوم ساعت سه و نمی دانم چند دقیقه، چه فرق می کند آن چند دقیقه اش ،همه اش به تمام این سالها درمبهوتم، مگر می شود از بیست و نه هم گذشت ولی گذشته است و من سی ساله شدم. شما آن سالومه 20 ساله را سر خیابان فاطمی ندیدید که در به در به دنبال شمع دانه ای کوچک می گشت می خواست تعداد سالهای عمرش را همه ببینند! شما آن سالومه25 ساله را ندید که عاشق بود و پشت میز نشسته بود و تند و تند حرف میزد ! راستی شما آن سالومه دیوانه را ندیدید که همیشه روز تولدش مرخصی می گرفت و به رسم دیوانگان عالم منتظر می ماند تا وقت موعود دلبخواه
4 comments:
Hi, i'm surfing around on blogspot and found your blog. I don't speak any farsi word but I think some time ago was your thirty bithday right? SO happy birthday!Im an italian woman who woulod like to know better your country and your customs. Would you like, if you're a woman would be better, to chat with me on your blog or on mine ?
خواهرم می گوید:مارا ساخته اند تا زجر تنهایی را بچشیم ، پس ای برادر تنها بودن را یاد بگیر.یاد بگیر که من از عذاب تو در عذابم.اما من هنوز امیدوارم ، لیکن می دانم من نیز عاقبت مثل خواهرم به تنهایی تن در خواهم داد.امروز، من هنوز ساز زبانم را با سوز وجودم کوک می کنم و می نوازم ، برای کسی که تنهاست، شاید که کسی باشد، شاید من مثل خواهرم نشوم.گاهی می اندیشم که ترس از عاقبت خواهرم ، مرا دون نموده است، چونانکه گاهی فرارازتنهایی را گدایی میکنم، ولی نهیبی از اعماق درون می گوید: می ارزد.زجری عظیم در تنهایی به کمین است.نمی دانم راه راست کدام است.گاهی صدایی، صدای سازی، از گوشه و کنار مرا به سوی خود می کشاند ، اما یا دروغ وسراب است ، یا نغمه ی سازدل ودلبری که در آغوش هم سریده اند. بانو سالومه این پیام کوتاه را نیزهمچون بسیاری از اعمالم ، گدایی فرارارتنهایی می نامم.تیری در تاریکی ، امیدی کور، تلاشی ازسر ناچاری.چرا که خانه ات را دیدم و نوای سازت برایم کمی آشنا بود.شاید که نوای سازمن نیز برایت آشنا باشد. راستی یادم رفت بگم ..... سلام.
ktmq.persianblog.ir
Post a Comment